Afgelopen donderdag moest mijn zoontje van 5 nogmaals naar het ziekenhuis om zijn neusamandelen te wijderen (vorig jaar keel en neus). Kreeg na het verwijderen veel bloedingen en na wegzuigen van bloedstolsels helaas nogmaals onder narcose om z’n maagje leeg te pompen en z’n wond dicht te branden. Knapte niet op dus ’s middags aan het infuus. Mochten toch om 5 uur naar huis omdat het iets beter ging. In de auto op weg naar huis stonden we gelijk in de file bij Papendrecht. De hitte en het optrekken en remmen in de file werd hem te veel. Zn lippen werden spierwit, hij voelde ijskoud aan en ogen rolde weg. Mama in paniek de ambulance gebeld. Bij de n3 op de carpool plaats kwam de ambulance zo onwijs snel. 3 mannen waarvan 1 bij mij bleef stelde mij zo gerust terwijl de andere 2 samen met zn vader de ambulance in ging. Alles gecontroleerd en de hitte in combi met zijn operatie en bloedverlies en dubbele narcose was de verklaring van zijn wegvallen. Gelukkig alles wel in orde maar ow zo blij dat in de ambulance z’n roze lipjes terug kwamen. Hij is nu flink opgeknapt. De ambulance, daar heeft hij weinig van meegekregen maar z’n beer wel, wat is hij er blij mee. 100 knuffels heeft hij maar deze is toch erg speciaal want onbewust heeft hij er toch wel iets van meegekregen. Ik ben jullie en de ambulance medewerkers super dankbaar voor het zo snel reageren en geruststellen. Prachtig gebaar en top werk waar we allemaal veel te weinig bij stil staan tot je in deze vervelende situatie terecht komt dan denk je weer even goed na over deze kleine dingen die ow zo belangrijk zijn! Nogmaals onwijs bedankt namens Sven van den Hil, zn papa en mama uit Hardinxveld.